دادن حق انتخاب به کودک در بعضی از موارد جزئی که هیچ خطری برای او ندارد، مزایای مختلفی برای مادر و فرزند دارد. یکی از این موارد انتخاب لباس است. در مواردی که انتخاب لباس برای کودک هیچ خطری برای او به همراه ندارد، به کودک اجازه انتخاب لباس بده. استفاده از این روش می تواند سه دستاورد مهم برای کودک شما داشته باشد که برخی به صورت مستقیم روی آینده فرزند شما تاثیرگذارند و برخی دیگر باعث تقویت روابط والدین و فرزند می شوند.
به کودک اجازه انتخاب لباس بده؛ اعتماد به نفس او را بالاتر ببر
اولین مزیت مهم قائل شدن حق انتخاب لباس برای کودک، بالاتر بردن اعتماد به نفس اوست. اگر کودک شما متوجه شود که شما برای او و انتخاب هایش ارزش و احترام قائل هستید، متوجه می شود که افکار و عقاید شخصی اش می تواند برای افراد مختلفی مورد قبول واقع شود و در این صورت اعتماد به نفس کودک بالاتر می رود و دلایل لجبازی کودکان در هنگام لباس پوشیدن کاهش پیدا می کند.
در واقع شما با قبول خواسته های کودک به او می فهمانید که تو خوب هستی و حرف وکار درستی می کنی و نظر و عقاید تو برای ما مهم است. برای این منظور اگر فکر می کنید کودکتان نمی تواند خودش لباس خوبی انتخاب کند، هرگز این موضوع را به کودک یادآور نشوید، در عوض با دادن انتخاب های محدود به کودک، هم به او در انتخاب لباس مناسب کمک کنید و هم باعث افزایش اعتماد به نفس او بشوید.
به کودک اجازه انتخاب لباس بده؛ اطمینان او را جذب کن
جذب کردن اطمینان کودک نسبت به والدین از اهمیت زیادی برخوردار است و احتمال لجبازی فرزند شما در سنین نوجوانی و جوانی را تا حدود زیادی کاهش می دهد. جذب اطمینان کودک از طریق قائل شدن حق انتخاب لباس برای کودک دو نظر قابل بررسی است:
در صورتی که کودک لباس مناسبی برای خود انتخاب کند
در این صورت کودک شما متوجه می شود که شما برای مسائل مختلف برای او حق انتخاب قائل هستید، حتی اگر این حق انتخاب برای موارد جزئی مانند لباس کودک باشد. با استفاده از این روش کودک متوجه می شود که باید با شما مشورت کند و در مسائل مهم زندگی شما را در جریان قرار می دهد.
به هر حال احترام یک حس دو طرفه و متقابل است. اگر شما به فرزندتان و عقاید او احترام نگذارید، او هم برای شما احترامی قائل نمی شود. با مشورت با کودک در هنگام خرید و یا انتخاب لباس برای کارهای روزمره، مشورت کردن را به او می آموزید. اگر شما یک بار به حرف فرزندتان گوش کنید، او ده بار به حرف شما گوش می کند و این موضوع به صورت کاملا دو طرفه پیش می رود، بنابراین حتما به کودک اجازه انتخاب لباس بده، زیرا انتخاب لباس یکی از پیش پا افتاده ترین موضوعات است.
در صورتی که کودک لباس نامناسبی برای خود انتخاب کند
در این صورت می توانید به او بگویید لباس برای مورد استفاده او مناسب نیست، اما اگر با لجبازی کودک مواجه شدید، بهتر است صحبت کردن در مورد لباس را ادامه ندهید. در این صورت اجازه بدهید کودک برای مورد خاص لباسی که خودش دوست دارد را بپوشد. با استفاده از این روش کودک می فهمد شما همیشه صلاح او را می خواهید و دست از لجبازی کردن با شما بر می دارد.
برای مثال فرض کنید کودک می خواهد در فصل تابستان برای رفتن و گشت و گذار در پارک یک کاپشن بپوشد. در این صورت بهتر است در ابتدا به کودک بگویید کارش درست نیست، اما در نهایت به کودک اجازه انتخاب لباس بده و لباس مناسب برای فصل را با خودت بردار. با این روش کودک بعد از کمی بازی کردن در پارک متوجه می شود گرما او را اذیت می کند، به علاوه ممکن است با واکنش همسالان و تمسخر آنها روبرو شود و متوجه شود لباس برای او مناسب نیست.
در این مواقع به هیچ عنوان کار اشتباه کودک را به او یادآور نشوید و با جملاتی مانند “دیدی گفتم؟ ” اعتماد به نفس او را از بین نبرید. تنها لباس کودک را عوض کنید و احساس او را در مورد لباس قبلی جویا شوید. با این روش کودک متوجه می شود شما دوست و همراه او هستید و هرگز اشتباهاتش را به روی او نمی آورید، به همین دلیل به شما اعتماد می کند.
به کودک اجازه انتخاب لباس بده؛ او را مستقل تربیت کن
شاید تا به حال دیده باشید برخی از برگسالان حتی بعد از گشت و گذارهای زیاد در بازار باز هم نمی توانند برای خودشان لباس مناسبی تهیه کنند. این افراد برای انتخاب لباس همواره به افراد دیگر مانند مادر، خواهر و حتی همسر خود وابسته هستند. ریشه این مشکل در کودکی افراد است. زمانی که والدین برای فرزند خود حق انتخاب لباس قائل نیستند، احساس استقلال را از کودک سلب می کنند.
برای بنیان گذاری محکم و استوار پایه های مستقل شدن کودک، به کودک اجازه انتخاب لباس بده. به صورت کلی این روش یکی از تمرینات اولیه برای کودکان است که با استفاده از آن می توانند احساس استقلال را در خود تقویت نموده و خود را برای تصمیمات مستقل در آینده آماده کنند. کودک حرف گوش کن همیشه کودکی عالی نیست. عدم بنیان گذاری پایه های مستقل شدن در کودکی باعث می شود کودک در بزرگسالی برده و مطیع دیگران باشد و نتواند از حق خود دفاع کند.